De heer Wolfgang von Leverkühn is een schimmig figuur over wiens leven weinig meer is geweten dan de voor velen wellicht ongeloofwaardige aannames die hij zelf de wereld instuurt. Zo beweert hij nog lessen gevolgd te hebben bij Theophrastus Bombastus von Hohenheim, Athanasius Kircher en Agrippa von Nettesheim, wat hem een wetenschappelijke anomalie van meer dan vijfhonderd jaar oud zou maken. Omwille van het onderricht dat hij genoten heeft, eist hij voor zichzelf de titel Professor Doctor op. Zijn vakgebied omschrijft hij als Toegepaste Mimetica, afgeleid van het Griekse woord mimesis. Tijdens meer rationele en verlichte tijden zou hij ondergedoken geleefd hebben na dreigementen ontvangen te hebben uit filosofische en wetenschappelijke hoek. Hij beweert hiervan schriftelijke neerslag te hebben en is zeer stellig in zijn aanname dat de blik op een aantal namen als een wetenschappelijke klok wel eens zeer zou kunnen omslaan als hun schrijfsels publiekelijk gemaakt zouden worden.
Pas in 2005 duikt de heer von Leverkühn terug op als de ontdekker van de Arachnea parapluviosis, de parapluspin. Sommigen beweren hem eerder teruggezien te hebben, in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw, als een geregeld bezoeker van diverse bacteriologische instituten. Diezelfde sommigen vinden dat een hoogst verontrustende gedachte, daar zij dat als een teken zien dat de heer von Leverkühn niet de ontdekker maar wel de schepper van de parapluspin zou zijn. Wat hen daarbij vooral beangstigt, zijn de mogelijke motieven die de heer von Leverkühn daarbij gehad zou hebben. Sommigen zien in de parapluspin een nobele, maar uit de hand gelopen poging ter bestrijding van door mensen veroorzaakte vervuiling, anderen bespeuren al bij conceptie in de parapluspin een niet te miskennen misantrope tendens die zich al heel snel in de realiteit heeft gemanifesteerd.
Gezien de mensvijandige levenswijze van een aantal soorten parapluspin, zal het niet verbazen dat de heer von Leverkühn zich ook heden ten dage gedeisd houdt en de openbaarheid mijdt.